Ég leit í glugga í gær og sá spegilmynd mína. Þar sá ég að ég er, í reynd, orðin kona! Það er af sem áður var, eins og ég hef oft sagt á þessu bloggi.
Ég er ekki að meina að ég hafi séð eitthvað hrukkudýr sem ef ekki var bara á leiðinni á elliheimilið þá
Langar mig meira á kvöldin heldur en á daginn?
Mig langar alveg svakalega til að blogga meira og setja inn allar myndirnar sem ég tek. Það er svo tímafrekt að vera heimavinnandi húsmóðir að ég hafði ekki tíma til að fara í sturtu fyrr en eiginmaðurinn komheim og gat tekið Bjútíbínu af örmum mínum.
Ég þurfti að
Mig langar svo í saumavél að ég get ekki farið að sofa fyrir því.
Það er óþolandi að hafa þurft að nota allt nema 69 kr af þeim tæplega 900 sem ég var komin með.
Þurfa þessi börn endilega að fá eitthvað að borða?
Ég get ábyggilega ekki safnað fyrir saumavél. Það endar alltaf þannig að ég þarf
Ég veit ekki hvort þessi samferðamanneskja mín í hinni daglegu ferð í búðina er maður ellegar kona. Það er amk í bláum samfestingi og í fjólubláum ermalöngum bol innanundir og ferðast um á þríhjóli.
Það sem er merkilegt við þessa mannsveskju og ástæða þess að ég þóttist vera
Þið getið afturkallað leitarflokkinn því leitinni að hámarki letinnar er hér með lokið. Það fannst hérna heima hjá ekki ómerkari manneskju en mér sjálfri. Inná klósetti til þess að vera nákvæm.
Sjálf verð ég ábyggilega aldrei bendluð við leti, en ég hef þá greinilega ekki deilt því áfram til erfingja krúnunnar svo mikið er víst. Drepið
Er höfuðið talið sem útlimur? Hún er þá annaðhvort fimmti eða sjötti útlimur minn. Ef ég er þar, þá er hún þar líka. Líka þegar við borðum vöfflur með sultu, rjóma og bláberjum.
Bjútíbína er líka þar þegar við hittum
Bjútíbína labbar. Það er reyndar pínu síðan hún byrjaði að æfa sig, í dag var hún eiginlega meira á fæti en á skriði. Hún labbar samt bara þegar henni hentar.
Stjörnuhekl, það er það heitasta í dag, svo segir internetið alla vegana. Þessvegna er ég hér með leiðbeiningarpóst um hvernig á að henda saman tusku, teppi já eða hverju sem er með stjörnuhekli.
Ég hef yfirgefið móðurskipið. Móðurskipið er sem lítill svartur punktur í fjarskanistan fyrir mér akkúrat núna. Ég er bara aldeilis hvergi nærri móðurskipinu sem er hlýtt og notalegt og andlegt og ég er með djúpstæðar tilfinningar til þess.
Ég var að koma úr ræktinni.
Ó MÆ COW!
Ég tók ávkörðun um að kaupa mér kort í ræktinni núna
Það ER betra að vera undir regnhlíf þegar rignir. Reyndar rignir úti og það vel. Ekki akkúrat núna en í gær og fyrradag.
Í gær fórum við Sprengjan í fyrsta tímann í Musik skolen. Ég ELSKA þetta! Ég
Mér finnst svo oft að íslenska tungumálið nái ekki almennilega yfir það sem ég vil segja. Til dæmis um þá pælingu mína, sem eltir mig á röndum þessa dagana, að ég sé til og að það skipti máli það sem ég geri.
Það er ótrúlega augljóst að ég er til, annars væri ég ekki að skrifa
OK! Sætasta orð í dönsku tungumáli er fundið:
Skumfidus. Skúmfídús.
Jeh ska ha skúmfídúsahh.
Skúmfídus er syrkupúði.
Þá eru loksins allir komnir í skólann. Þrettándinn og Sprengjan byrjuðu á mánudaginn síðasta en Fagri núna í gær. Hann var eiginlega alveg að klepra úr leiðindum þessa þrjá fyrstu daga í vikunni þegar allir hinir voru komnir í skólann. Hann var svo mikið að klepra að hann komst eiginlega ekki til þess að gera
Ég er búin að vera með gólfmottu á nálinni núna í sumar. Eiginlega of lengi að mínu mati. Ég keypti garn í Söstrene Greene. Eiginlega kostaði meira en helmingurinn af öllu sem í mottuna fór ekki nema 17.5 krónur danskar! Það var í eitt af þessum fáu skiptum sem
Ég hef ekki verið mjög dugleg við að prjóna sokka. Ég á tvær frábærar bækur með sokka uppskriftum, en er stundum svo illa haldin af „second sock syndrome“, sem lýsir sér sem agalegt sinnuleysi yfir því að prjóna hinn sokkinn, að ég hef ekki
Loksins, loksins, loksins höfum við fjárfest í barnahjólastól og hjálmi fyrir Bjútíbínu. Loksins þarf ég ekki að þramma með vagninn allar götur og LOKSINS getum við Eiginmaður farið út að hjóla. Ekki lítið búið að bíða eftir þessu skal ég þér segja. Hún er svaka dugleg á
Sjaldfengin stund með sjálfri mér. Ég er næstum því viti mínu fjær af kátínu yfir því að sitja hér í öðrum endanum á sófanum mínum rauða, með lappirnar uppá saumadúddinu mínu, púða við bakið og þó ég sé hætt að borða nammi þá er ég hér með fjórar karamellur til þess að láta bráðna uppí
Svo er það þetta með nærbuxurnar. Ég hef farið í gegnum mörg tímabil og sýnist mér sem svo að eftir því sem aldur færist yfir að ég kunni að meta nærhaldið betur eftir því hve þægilegt það er.
Kannski og kannski ekki er ég algjör tepra og hefur aldrei fundist frelsandi eða þokkafult á nokkurn máta
Ég er til og það skiptir máli hvað ég geri.
Ég hef ekki alltaf verið meðvituð um það.
Mér var því miður fyrirmunað að finna útúr því hvað þetta hekl kallast á íslensku, hafi það íslenskt nafn en block stitch er það uppá ensku. Getur það verið „blokkspor“ ?
