Ég leit í glugga í gær og sá spegilmynd mína. Þar sá ég að ég er, í reynd, orðin kona! Það er af sem áður var, eins og ég hef oft sagt á þessu bloggi.
Ég er ekki að meina að ég hafi séð eitthvað hrukkudýr sem ef ekki var bara á leiðinni á elliheimilið þá í gröfina, í glugganum, ég sá bara að ég er ekki lengur ungpía, ég er eiginlega frekar ungdama núna.
Mér finnst það einhvernveginn þýða að ég sé orðin það stór að ég verði að taka öðruvísi ábyrgð á lífi mínu.
Þar höfum við það.
