Litla dananum kennd íslenska
Ég: Viltu horfa á Hvolpasveitina ?
Daninn: Já! Klobbasveitina!!
Ég: Viltu horfa á Hvolpasveitina ?
Daninn: Já! Klobbasveitina!!
Hefurðu einhverntíma lent í því að ætla alltaf að fara að gera eitthvað og svo verður jafn erfitt að koma því í verk og að kenna páfagauk að pissa á einum stað í búrinu sínu ?
Og svo, þegar það er ekki hægt að gera það sem þú ætlaðir að gera, þá langar þig það svo
Heitur maður og fagurt barn. Hvaða kona er ekki að fara að bráðna eins og smjör núna?
Sumarbústaðalandið sem við vorum í á Jótlandi var eiginlega ekki svo frábrugðið íslensku landslagi. Það getur hver maður séð. Hefði þurft að skipta
Við vorum á Jótlandi síðustu dagana í Danmörku.
Það er nú engu lagi líkt hve langt fyrir áætlaða brottför þessi sumarbústaðaferð var plönuð. Við bókuðum bústaðinn í nóvember 2016 og fórum ekki í hann fyrr en 1.júlí 2017. Það er nú eitthvað sem enginn hvorki frá ættinni sem einusinni átti heima í Otradal né úr Villingaholtshreppnum
Ég hef ekki skíringu á því afhverju við höfum flutt svona fram og til baka í gegnum tíðina. Við erum ekki eina fólkið í heiminum sem gerir þetta. Og ég get ekki sagt að ég viti að við komum ekki til með að flytja aftur. Mér persónulega er alveg sama hvort við flytjum aftur. Svona
Við erum komin heim eftir laaaaaangan prósess. Dótið okkar situr á bryggju í Reykjavík í þessum töluðu orðum, sem þýðir að ég er bara með litlu tölvuna mína sem er gömul og sein. Það tæki mig alla nóttina að sækja allar myndirnar sem mig langar að setja hér inn og þessvegna ætla ég að gera
Þriðji síðasti dagurinn í borg kaupmannanna. Hann fór að sjálfsögðu í að pakka. Eða fyrst vinna svolítið svo ég komist í fríið langþráða og svo pakka og þrífa og svo þrífa og pakka. Ekkert nýtt og heldur ekkert spennandi.
Allt í allt hef ég verið mjög róleg yfir millilandaflutningunum. Við höfum verið að rölta um svolítið
Litli Herforinginn að sprullast úr spenningi yfir því að hafa falið sig í gallabuxnunum í karladeildinni í HM í gær. Eiginmaðurinn að máta og ég að dæma og hún var ekki að fást til að vera kjur. Blessað barnið..
Hér er allt í kössum. Allstaðar. Hitt og þetta dót að dúkka uppúr skúffum, undan skápum, hillum
Villtist (eða ekki) inní HM í Malmö þegar ég var þar um síðustu helgi. Það er sko 30% ódýrara fyrir mig að versla með dönsku krónunum mínum í HM í Svíþjóð – og fyrst ég var hvort sem er þar og hafði ætlað að kaupa mér föt, þar á meðal bikiníbrók sem ég ætla rétt
Það er bara þriðjudagur og hápunkti vikunnar er þegar náð!
Eins og æstir aðdáendur mínir vita þá hef ég haft atvinnu af því að skúra. Ég hef skúrað með skóla, skúrað sem aðalatvinna, skúrað með vinnu og síðustu 2 árin hef ég skúrað þegar sá sem ég skúra hjá hefur þurft á afleysingu að halda. Það
Geggjað gaman að prjóna þetta sjal. Eins og mér finnst nú hálf leim að heil lopapeysa sé bara hálft kíló af garni, svona miðað við allt sem ég á eftir að prjóna úr, þá finnst mér eiginlega enn fúlara að þetta sjal er bara 180 grömm! En samt.. 1050gr urðu að 870gr, endurtaka það 4
Ég er með mörg járn í eldinum.. og hef alltaf haft. Mér finnst gott að hafa mörg járn í eldinum. Stundum hefur þessi árátta verið talin galli og það var líka rétt, því þá hafði ég of mörg járn í eldinum. Þú veist, hinn gullni meðalvegur og allt er gott í hófi.
Þetta er einn eiginleika
.. er að þurfa alltí einu að elda kannski 4-5 sinnum í viku. Jakk. Mér finnst svo ótrúlega boring að elda. Úff. En vegna þess hvernig vinnutími Eiginmannsins verður þá mun ég neyðast til að bæði elda OG koma börnum í rúmið alveg bara 4-5 daga í viku.
Tvennt af því sem mér þykir hvað leiðinlegast
Í dag og í gær og í gærgær og óþarflega marga daga þar áður hefur verið bara rok hér í borg baunans. Það komu dagar í endann maí sem voru dásamlegir, samt alltaf doldill blástur en alveg vel heitt svo við fórum m.a á ströndina…
..þar sem litli
Við erum að gera dauðaleit að græna legókubba traktórnum sem passar við rauðu kerruna sem er komin í leitirnar. Hún hafði hann á milli handanna, í næstu viku. Skilur ekkert í þessu.
Mér líður í alvörunni eins og ég eigi afmæli. Mér finnst þetta stærri bautasteinn heldur en þegar ég verð árinu eldri. Í dag er bloggið mitt 10 ára. Það er enginn mánuður sem hefur liðið þar sem ég hef ekki bloggað neitt, hér eru yfir 1000 færslur.
Ég fór í klippingu af þessu tilefni. Hafði ekki
Bína litla.. sem ég er alveg að detta í að kalla Sprengju ((ó)sælla minninga um eldri systur hennar á þessum aldri) var svo stolt af sér um daginn þegar hún, alveg sjálf, reitti töluvert af klósettpappír utan af rúllunni (á myndinni má sjá bæði þurran og saman krullaðan og rennandi blautan litaðan wc-pappír) og náði
…ég er alveg opin fyrir því að vera opin. Bara ekki glennt.
Nei, ég vil ekki opna mig. Jóga er alltaf að biðja mig um að opna mig og ég vil það ekki. Ég vil ekki glenna sundur á mér hnén til að opna mjaðmirnar, það er ekki gott fyrir mig og ég vil heldur ekki opna mig að öðru leiti. Ég fíla ekki að vera opin,
… að týna bláber í tærgrænum (nei, ekki skær, heldur liturinn sem kemur á mosann þegar hann er rigningarblautur) mosa, sennilega í stígvélum með húfu og í pollafötum og lopapeysu.
Hlakka meira til þess en að borða berin.