Ég hef lært ótrúlega mikið um sjálfa mig undan farið árið, kannski undanfarin tvö ár. Veit eiginlega ekki hvað mér finnst um þennan tíma líður aðeins eins og ég hafi verið týnd.
Hefst þá lesturinn.
Um leið og ég hef alltaf öfundað fólk sem hefur eina ástríðu í lífinu og bara er alveg í gegn það sem það
Eitthvað kom fyrir bloggið mitt og um tíma leit út fyrir að það væri… HORFIÐ!… Horfið! Mér leið eins og ég hefði misst útlim. En nú er allt komið í lag sem betur fer.
Þetta var alveg ferleg lífsreynsla. Nú skilur það sennilega bara sá sem elskar í alvöru bloggið sitt og hefur skrifað á það
Já altsvo.
Ég var eina með píku sem þorði að láta sjá mig með nælonsokkabuxur strektar yfir andlitið á internetinu, þá af þeim sem voru hér þetta kvöld. Eiginmaðurinn fær tvær myndir því hann var svo ógeðslega fyndinn svona.
Eftir viku verðum við fjölskyldan af Félagsbúinu komin undir
Búin að taka til í tölvunni og þvílíkt magn af digitölsku drasli. Þvílík mengun. Annaðhvort seinbúin jólahreingerning eða mjög svo snemmbúin vorhreingerning.
Um daginn var ég að versla og tók eftir því að veskið sem ég hef notað síðustu 4 árin fyrir formúu mína og persónuleg plastkort var að molna niður á afgreiðsluborðið.
Finnst eins og ég geti ekki bloggað því ég er ekki búin að taka til í tölvunni minni. Pínu eins og þegar það er of mikið drasl til að geta byrjað að taka til. Söguleg óreiða í gangi. Ég hef samt svo mikið að segja. E r f i t t.
Fleiri sjöl í jólapakkann! Gerði annað sjal í jólapakkann handa mömmu minni. Í það skiptið fór ég í eigin persónu í Handprjón í Hafnarfirði og valdi þetta líka undursamlega garn. Túrkís á lit, blanda af ull og silki, dúndur mjúkt og ég vildi að ég hefði átt
Í jólapakkana í ár fór eiginlega aðallega heklað stöff. Ég gerði t.a.m sjal handa tengdamömmu minni. Keypti garn hjá Storkinum sem heitir Manos del Uruguay-Manos Lace. Þegar ég keypti garnið var ég föst (sagt með miiiikilli biturð, hehe) í Keflavík og varð
Svo æði margt búið að vera að gera. Um daginn fórum við í fjárhúsin í Gröf. Þar er Eydís með nokkrar, eða eiginlega all margar rolluskjátur. Þær voru æstar í að hitta drottninguna af Félagsbúinu! Það ætlaði allt um koll að keyra og vildu uppúr krónum
jæjahh..þá er búið að setja Jússe Bjöllíng á fóninn, Eiginmaðurinn með tár í auga af geðshræringu yfir því og börnin búin að gera sjálfshjálparbækling fyrir sjálf sig svo þau megi lifa af biðina til jóla…já eða er það biðin til pakkanna..
Jólasjálfshjálparbók barnanna
Jólamaturinn á næsta
Síðasti dagur í myrkri.. eða þannig. Ég var að uppgötva bara núna í dag að dagurinn í gær, á vetrarsólsstöðum, má hafa fyrir svona tímamótadag. Hingað til hef ég bara fengið sterkar tilfinningar varðandi að loka einhverju og skilja það eftir og byrja eitthvað nýtt þegar
Ég keypti mér 10 miða kort í sundlauginni hérna á Hvammstanga. Sem að mínu viti, ER bara ú besta, þvílík laug! Geðveikt hissa að vera alltaf bara ein eða ein af kannski 3 öðrum í lauginni þegar ég er í henni. Á bara tvö skipti eftir og sé fram á að neyðast til að kaupa
Ok! Fart!
Alltaf þegar ég reyni að vera eitthvað annað en ég er, mistekst allt alveg hroðalega. Mér fannst hún vinkona mín sem gerir áskoranir í hverjum mánuði vera svo sæt og sniðug og ótrúlega flott að geta gert svona, agað sjálfa sig og stigið upp sem betri manneskja.
Hvað veit ég um það hvort hún er
Einhverntíma bökuðum við laufabrauð þegar við vorum á Íslandsbryggjunni og upphófust þvílíkar skeggræður um það hvort ætti að kremja eða ekki kremja.
Þetta ræddum við aðeins í Gröf fyrir rétt um viku síðan, þegar við tókum til við að skera út og steikja laufabrauð (orðið klaufabrauð sönglar alltaf í hausnum
HELLINGUR af prikum handa mér! Hver hefði trúað því að ég, fröken Bústýra með áráttu fyrir að fresta hlutum sem þarf að gera, sé búin að gera það sem ég ætlaði að gera fyrir jól og pakka inn og senda!
Ég finn fyrir áður óþekktri virðingu fyrir mér og bara mannkyni öllu.
Við erum búin að bardúsa
Alveg á „kafi“ í að hugleiða daglega. Stærri áskorun en ég hélt því nú erum við sjö í heimili (við heima hjá mÖmmu L) og börn einhvernvegin allstaðar og vakandi á öllum tímum sólarhrings, aðallega Bjútíbína samt. Þannig hef ég þurft að vera mjög kreatív varðandi stað og stund. Hentugast er uppí rúmi áður en
Mikið rosalega er erfitt að aga sjálfa mig til. Þó það hafi komið strik í sundáætlun mína, vegna frostsins, þá var hér ekki frost í gær og ég drattaðist ekki í sund. Fór samt í dag og synti nokkra metra. Kannski 200. Ó ekki get ég grobbað mig af neinum sérstökum árangri í þessari viku.
Jæja. Ég er búin að setja upp svona 7 mismunandi útlit á þetta blessaða blogg, mér líkar ekkert af þeim og heldur ekki það sem er núna. Það er aldrei hægt að gera mér til geðs.
Gaddurinn er þvílíkur hér á norðurlandinu að það er hreinlega ekki brjóstum út sigandi hér. Þá meina ég auðvitað mjólkurbrjóstum.
Ég er ekki að ná að lenda þessu bloggi á útliti sem hentar augunum í mér. URR.
Þvílíkt og annað eins sem er gott að fara í góða sundlaug. Ííííískalt hér á norðurlandinu og hreint dásamlegt að fara í pottinn eftirá. Sitja í heitu vatninu og láta snjóa á sig.
Metrarnir 500 runnu ljúflega áfram, einhvernveginn ekkert mál, bara 5.1 eftir í vikunni. Synti fyrst 300 í beit og svo 100 og 100.
Ég gleymdi ekki æstum aðdáendum mínum, sem ég efast ekki um að bíða spenntari en börnin yfir jóladagatali sjónvarpsins, eftir að ég setji mynd á bloggið.. eða ..þúst, þannig.
Ég tók myndir síðustu þrjá daga og fyrir daginn í dag, en var að flytja og internet laus nema í símanum og æ..nennti ekki að pikka heilan
