Ok.. í framhaldi af hugleiðingunni um laukinn og hvernig fjarvera peninga úr mínu lífi er að stjórna því hvað mér finnst um sjálfa mig.
Getur verið að almættið hafi verið eitthvað að ruglast og í stað fjár hafi hann óvart gert.. HÁR!?!
Fyrir utan að vera íklædd lopabuxum sem ná frá tánöglinni á
Ég hef verið að skoða sjálfa mig undanfarin ár. Það er, eins og aðrir sjálfsskoðarar (nei, ekki með spegli að skoða alla króka og kima skrokksins, skoða hugann, mynstrin, brestina og auðvitað allt þetta jákvæða) vita þá er þetta eins og að taka utan af lauk.
Eftir því sem ég best veit, þá er laukur þannig
Við stöndum á einhverskonar tímamótum. Eftir mörg ár af því að vera alltaf öll að fara eitthvað er komið að því að eldri tvö hafa sett fótinn fyrir hurðina, sko þegar við höfum lokað á eftir okkur á leiðinni út, og þau eru ennþá inni.
Það er komið að því að þau vilja frekar vera með
Við skelltum okkur í Botanisk have hér í Köben. Auðvitað þykir öllum ekki spennandi að fara og þramma um í einhverjum garði og þaðan af leiðinlegra að skoða endalausar myndir af svoleiðis ferðum. En mér er nokk sama um það. Ég bókstaflega elska að vera í
Besta fjárfesting ever eru árskortin í Tivoli sem við keyptum um daginn. Það þýðir að við Eiginmaður getum farið inní Tivoli alltaf þegar það er opið og krakkarnir geta farið inn og fengið Turpas, eða svona armband sem gerir að þau komast í öll tækin. Við fórum í fyrstaskipti á þessum kortum á laugardaginn.
Einn vantaði.
Ég prufaði að steikja kleinur hér um daginn. Ég hafði ekki gert það alein og sjálf áður og bara hefur það gerst einusinni í sögu míns heimilis að það séu steiktar kleinur inná því.
Ég auglýsti þessvegna eftir kleinu uppskrift á Facebook. Það stóð svo sannarlega ekki á svörunum. Mér bárust alveg bara 5-6 uppskriftir. Ég
Ég svitna bara, þetta er í beinu framhaldi af ræðunni um brauðið og hvernig það er verið að taka mann í þurrt í búðinni.
Mér finnst þetta bara rangt og eiginlega bara skelfilegt. Skelfileg meðferð og mjög langt frá því að vera það sem maður hugsar þegar maður kaupir kjúklingabringur og hakk. Reyndar, í mínum huga,
Já, altsvo. Það var fallegt í morgun kl 6,á leiðinni í yoga. Ég man ekki hvort ég tók eftir að það hafi rignt, en það var alveg gasalega ferskt loftið. M og mmm. Allir búnir að læsa ástina við brúna, svo skemmtilegt.
Í framhaldi af ræðu minni í fyrradag um hveitirugluna þá fékk ég munn…ræpu!
Mér finnst ekki að blogg eigi að vera uppmáluð hamingjan. Eða sko, það er auðvitað æðislegt ef einhver er þannig bara en þú veist, við vitum það öll að lífið er ekki bara dans á rósum. Ef það væri þannig myndi enginn muna tímana tvenna, vera hokinn af reynslu eða hafa bætt gráu oní svart.
Í beinu framhaldi af fyrri færslu þá langar mig að nefna að agave sýróp, sem all margir höfundar heilsubóka og heilsublogga raupa (hvað þýðir þetta orð annars?) um að sé það hollasta í bænum. Mikið betra en hvítur sykur og allt annað sýróp.
Við hin, sem ekkert vitum um mat eða hvernig hann er samsettur, erum
Ég get orðið brjáluð.
Það er bara alltaf verið að taka mann í þurrt.
Ég veit ekki hvar ég á að byrja einusinni ég er svo fjúríös.
Ég var að horfa á heimildamynd um brauð. Nú vitum við að brauð er ekki hollt. Það er langt síðan við vissum að franskbrauð væri ekki hollt, enda er það kallað
Ohh, ég hef úrskurðað að ég hef óvart hent gleraugunum mínum. Annað hvort það eða þá að eitthvað vinkvendi ákveðins barns sem hér býr hefur rænt brillunum.
Það er orðið dulítið langt síðan og ég er komin með króníska píringu í augum og tíðan hausverk. Það er ekki gott fyrir mig þar sem ég ætlaði eiginlega
Það verða öll börn að fá myndir af sér. Ég hef tekið óhemju magn af myndum af börnunum. Hef fengið þá snilldar hugmynd að setja hvert ár af þessu bloggi í bók og prenta. Kannski var ég búin að nefna það, en mér gengur hægt í að láta það gerast. Ó svo margt annað sem
Eins og fyrr sagði er ég svo upptekin af tímanum, einfölduðu líferni og skömm.. að nú ætla ég að skrifa um skömm.
Verst er að ég veit ekkert hvað ég á að skrifa um skömm, þekki tilfinninguna vel en hef ekki gert neinar vísindalegar rannsóknir. Eins og með tímann, sem ég er einmitt í þann mund
Allt er svo ótrúlega merkilegt. Ég fékk yfir mig ótrúlega tilfinningu í gær um að öll púslin í púslinu væru á sínum stað. Engu við að bæta og ekkert að taka frá.
Það er tilfinning sem ég þekki ekkert rosalega vel. Hún er alveg aldeilis ágæt. Ég
Þarna fékk ég hugmyndina að því að setja í bala. Þetta beð… eða hvað á að kalla þetta eiginlega, er staðsett undir metrólínunni sem gengur héðan og útí Vestamager, framhjá Fields. Mér fannst þetta fyrst mega sniðgut og ótrúlega eitthvað „urban have“ hér mitt í
Hér hefur nú rignt all svakalega síðustu daga. Það er svo góð lykt þegar það er búið að rigna. Ég fíla það. Ég gerði tilraun með að safna regnvatni og setti á svalirnar tvær plastdollur. Af öllum þeim dropum sem þustu niður á jörðina síðastliðna daga komu bara 7 í dollurnar hjá mér.
Vantar eitthvað gismó
Mér hefur alltaf þótt meira kúl að vera fædd 1970 og eitthvað heldur en 1980 eitthvað. Alltaf þegar ég heyri að einhver sé fæddur 1980 og eitthvað er ég alveg bara, „sjúkkett.. eins gott að ég slapp fyrir horn“ (bara í hljóði auðvitað).
Afhverju?
Það veit ég ekkert um, en ég vil að sjálfsögðu þakka mömmu minni