Bjútíbína og Eiginmaðurinn. Ó hvað þau elska hvort annað.
Ég veit eiginlega ekkert um börn á Örnu aldri. Hún varð 9 mánaða í gær. Eða þú veist, ég veit hvað það er að vekja og svo svæfa svona gömul börn en ég hef ekki vitað hvað þau
Hvar?
Já HVAR! Spyr ég, eru allar dollurnar sem eiga við öll lokin í skápunum mínum?
Lyktin af fólkinu í vinnunni
Það er svo mismunandi lykt af fólki. Það er bæði góð og vond lykt af fólki. Það er t.d góð lykt af smábörnum, þegar þau eru smábörnin mín þ.e, af öðrum smábörnum finnst mér yfirleitt vera bara einhver kúkalykt. Það er líkagóð lykt af Eiginmanninum, en það er góð lykt af allt öðrum toga en
Þetta hafa verið svolítið random dagar undanfarið. Ég er alveg að njóta þess að vita ekki almennilega alltaf hvað er að fara að gerast allan daginn, svo lengi sem það er ekki eitthvað slæmt auðvitað.
Ég t.d hef verið að leysa af í vinnunni, en samt að vinna allan daginn (að vefa) og náttúrulega að álpast
Ef ég heyri þessa setningu einusinni enn mun ég springa
Jebb, þú heyrðir rétt! Ekki bara var ég úti eftir kvöldmat á laugarrdagskvöldi (fór í búðina að kaupa ís hehe) heldur var ég úti klukkan 7:30 í morgun á leiðinni í yoga.
Hvort tveggja hefur ekki gerst mjög lengi.
Ég fer og æfi í Astanga skólanum hér í Köben. Hann liggur á Vesterbrogade. Hingað til
Sunnudagstónar
Mér finnst bara eitthvað ótrúlega gaman að hafa orðið fyrir því í dag að finnast svo dauðleiðinlegt heima hjá mér að ég ákvað að drífa mig niður í bæ þó ég ætti ekki stakt erindi þangað.
Ég er bara alveg rosalega fegin að hafa ekki á tilfinningunni að ég sé aflokuð og komist hvergi til að
Vorferð í skóginn
Fórum ferð í skóginn í góða veðrinu um helgina sem leið. Ó MIG frábæra, hvað er mega gott veður. Svo dásamlegt og æðislegt. Fyrir skammdegiserfiða manneskju eins og mig sjálfa þá er svona lagaða, þá sól og hiti hreint og beint allra meina bót.
Við tókum pönnukökur
Merkileg auglýsing pípara
Jaá. Mega margt skrítið sem kemur manni fyrir sjónir í stórborg. Þó ég vilji nú meina að Kaupmannahöfn sé oggulítil borg, þá búa hér náttúrulega svo margir. Svo margir að það hljóta að dúkka upp hinar ótrúlegustu hugmyndir.
T.d þegar við vorum uppá norðurbrú í janúar, þá gengum við framhjá rakarastofu, sem hafði auglýsingaskilti með mynd
Mary Poppins er á leiðinni til mín
Þarna eru allar barnfóstrurnar sem koma alltaf á undan Mary Poppins. Ég get því ekki búst við öðru en að hún sjálf láti sjá sig hér bara rétt eftir augnablik.
Eitt og annað svona
Jæja krakkar mínir komiði sæl. Hér er vorið komið. Það er nú ekki búið að vera rosalega mikil sól og eiginlega frekar svona fúlt veður, rigning af og til, svolítill blástur. Sé t.d núna þegar ég lít útum gluggann minn að þvotturinn minn er blautur útá
Fertugt barn?
Þetta með aldurinn fer nú að verða þreytandi. Áður en ég varð þrítug gekk þvílíkt á í hausnum á mér af því að ég væri að verða þrítug að ég gæti aldrei sagt frá öllu sem ég hugsaði. Núna er að læðast að mér sú staðreynd að ef tíminn fer ekki að líða hægar þá
Hárburstinn
Hvar ætli allir pinnarnir sem vantar í hárburstann séu? Hér er hárburstinn bara notaður til að bursta hár, honum er ekki veifað um eða notaður sem kjöthamar. Hvenær detta pinnarnir úr og hvar eru þeir?
Grunar að heysátan á höfði mér sé geymslustaðurinn. Tók eftir því í morgun að ég get girt það niður í nærbuxurnar
Sá, svo maður uppskeri
Ég er alltaf að reyna að stela mér tíma til að gera það sem ég vil gera með báðum höndum og af öllum hug. Eins og að skrifa hér inn. Eða hekla eitthvað sem þarf að telja mikið í. Eða fara á klósettið.
Ætlaði nú rétt í þessum töluðu að skrifa eitthva mega gáfulegt og ná
Símasamgróningur
Mér finnst nú orðið svo hallærislegt þegar fólk getur ekki verið neinstaðar nema glápa á símann eða spjaldtölvuna að ég get varla fengið sjálfa mig til að svara í símann ef hann þá hringir á almanna færi. Ég geri hvað ég get að hafa blessað tækið bara í veskinu þegar ég ferðast eitthvað.
Hver man ekki
Bjútíbína er átta mánaða
Fröken Bjútíbína er 8 mánaða í dag. Tíminn líður hratt á gervihnattaöld! Það eru bara 4 mánuðir þar til hún verður eins árs. Ég heklaði handa henni húfu, lambhúshettu. Ég bjó hana til sjálf og set kannski fram uppskriftina af henni einhverntíma bráðum. Já
Stelpupóstur
Sprengjan var að fíflagangast með myndavélina um daginn og tók þessa líka frábæru mynd af Bjútíbínu sem hafði prílað inní altarið. Hvaða svipur er eiginlega á þessu barni?
Þetta er nýjasta nýtt, að gá inní allt. Skríða í
Dæs
Ó nei! Kona með áhyggjur af börnum þjóðanna hefur áhyggjur af velferð þeirra og skrifar grein á Vísi.
Dæs. Það er alltaf eitthvað. Sá ekki þennan bardaga, hef engan áhuga á svona „slagsmálum“. Sá hinsvegar þáttinn Ísþjóðin (eða hvað hét) þar sem hann var
Kassar, hor og einfaldur lífsstíll
Voðalega er ég dramatísk eins og ég hugsa alltaf um mig sem jákvæða og up-beat manneskju. Ég er greinilega með sjálfsblekkingu á háu stigi. Ég ætti að stoppa við og hugsa minn gang.
Ég er eitthvað svo busy þessa daga. Auðvitað eins og alheimur veit, þá
Er þetta skilyrt hegðun eða mannlegt eðli?
Búið að vera þoka hér svolítið. Þokan er alltaf svolítið dularfull.
Eitt sem ég hef verið að velta fyrir mér : Afhverju stíga krakkar, og kannski fólk yfir höfuð, alltaf í hrúguna sem búið er að sópa saman, þegar sópað er ?
Afhverju ekki að stíga rétt við
Eitt og annað í fréttum
Þá er komið í ljós að ég á risastóran aðdáendahóp hér á blogginu. En skemmtilegt. Ég vissi þetta auðvitað innst inni en þúst, það er ótrúlega glatað að vera svo góður með sig að maður sé að gaspra um eigið ágæti svona fjálglega (þýðir það ekki annars að gera eitthvað glannalega?). Allavega.
