Hún sem hefur yfirhöndina á Hafnfirsku Völlunum hefur hafið sögugerð og fer hún fram á þessari slóð www.sidnyrba.is

1.    Lífið er ekki sanngjarnt, en það er samt ljúft
2.    Þegar þú ert í vafa, taktu þá bara lítið skref
3.    Lífið er of stutt til að eyða tíma í að hata einhvern
4.    Vinnan þín mun ekki sjá um þig þegar þú verður veik(ur).  Vinir þínir og fjölskylda munu gera það.  Vertu því í sambandi við

Þá er komið að því að gefa út jólagjafalistann. Krakkajólagjafalistinn er hér fyrir ofan. Minn kemur hér:

*Nýtt hjól

*hnakkur

*handföng

*standari

*lugtir

*bjalla

*Myndavélataska fyrir Nikon

*Linsa á téða myndavél

*Þrífótur

*Hárgreiðslustyrkur

*Þættirnir Ástríður

*Allar seríurnar af  The New Adventures of Old Christine

*miði á Þorrablót á Hvammstanga

*gjafabréf hjá flugfélögum sem fljúga til Íslands

*Orkidea

*Nótnastatíf

*Gsm sími

Og svo kemur afmælisgjafalistinn aftur en með smá uppfærslu:

*sleif

*mæliskeiðar

*græjur

*teiknipad við tölvuna (hafið bara

Nei, það er bara þannig. Þessi stelpa hefur afskaplega mikið power. Hlakka til að sjá hana þegar hún verður eldri…hvað í ósköpunum ætli hún eigi eftir að taka sér fyrir hendur. En það var þannig í fyrradag að það var svo mikill vindur að nr.1 ég hélt að við myndum öll fjúka heim til Íslands,

Það mætti kannski halda það. Ekki veit ég afhverju þetta kemur mér alltaf svona á óvart hvernig eldhúsið getur litið út eftir mig. Og þá er ég búin að setja alveg nokkrar myndir af svona heimilisástandi inn. Það er gert með vilja því ég vill

Nú hef ég verið í föðurlandinu… á arfa margan máta hef ég verið í föðurlandinu. Fyrir það fyrsta var ég stödd á Íslandi fyrir ekki svo löngu og þá einmitt gisti ég heima hjá Yfirpabba og svo var ég allstaðar bara á sokkabuxunum. Já ég var ekki feimin við að vaða um Hvammstanga á sokkabuxunum,

Ég er á heimaslóðum núna. Mörgum meira að segja. Fór fyrst norður í land og hitti þar fyrir dásamlega náttúruna sem hafði uppi ótrúlega dásamlega stillu. Stillu samt með krafti í.

Brenndi svo suður og hitti þar fyrir borgina mína. Reykjavík er finnst mér núna, amk niðrí miðbæ og vesturbæ þar sem ég er jú uppalin

Goss…frá svo mörgu að segja orðið þar sem það er svona langt síðan ég rithöfundaðist að ég veit varla hvar á að byrja eða hvort ég á að ákveða að hafa þetta einn svakalega langan póst eða geyma til góða og hafa margar styttri sögur af (ó) förum mínum og okkar hér í borg kaupmannsins.

Auðvitað

Ég hef oft farið útí hina samkynhneigðu nágranna mína sem aldrei draga fyrir hjá sér.. .ekki frekar en ósamkynhneigða parið sem heldur ekki dregur fyrir  hjá sér og sveiflar líkamanum í gluggunum hjá sér svo ekki verður annað hægt en að missa útúr sér já eða oní sig matinn…. hér á síðunni.

Hinir elskulegu vinir hinum

Ekki hefur ekkert á dagana drifið undanfarið. Nú hefur sú ákvörðun Félagsbúsins um að færa út kvíarnar og vera með tvær starfsstöðvar verið tekin og framkvæmd. Er það þá þannig að ég Bústýran hin frábæra er yfirmaður enn á sama stað en Bóndinn hefur hafið störf sem yfirmaður (samt aðeins undir mér ennþá auðvitað) á

Rækta garðinn sinn svo maður geti gefið blómin. Góð setning

Það er alltaf sama sagan. Ég breytist ekki neitt. Í þessum töluðu orðum sit ég og blogga þó ég hafi eiginlega ekkert að segja merkilegt og er með kvíðahnút í kroppnum því ég þarf að gera svo mikið og kem mér ekki að verki. En pirrandi.

Hvað við erum heppin að heimurinn er fullur af dásamlegri tónlist. Mæli með að fara á YouTube og skoða official videoið við þetta lag.

Nei, það er ekki sumar samkvæmt dagatali en það ku vera 20. september í dag. Ekki veit ég nákvæmlega afhverju mér finnst þetta svona kunnugleg dagsetning… á einhver afmæli? Hvað gerðist?

Það er allt komið á blússandi svíng hjá Félagsbúsmeðlimum öllum sem 6. Eiginmennirnir vinna eins og þeir eigi lífið að leysa og hafa meira að

Auðvitað væri ég mikið meira til í að vera á Íslandi að dóta í rolluskjátunum og verða findbull á réttaballi.

Það er bara ekki þannig og þessvegna hef ég ákveðið að setja inn lýsingu á hinu nýja Christiania hjóli sem ég keypti um daginn.

Þetta er Christianiu

Nokkrar vel sveittar hjólaferðir hafa átt sér stað hér undanfarna daga. Reyndar erum við hin það sem kallað er fullorðin yfirleitt alltaf sveitt. Að minnstakosti strákarnir. Þeir eru kófsveittir af eldhússteikingasvita eftir vinnudaginn og svo eiga þeir efitr að hjóla heim í ekkert svo miklum kulda og svooo á eftir að koma sér upp stigana

Það stendur í bekknum hjá krökkunum að lúsin sé allstaðar..já, nú er ekkert verið að segja „vinasamlega meðhöndlið börnin“ -þetta er bara yfirlýsing um að það séu bókstaflega allir með lús. Skemmtó?? Já getur alveg verið það, þið vitið, ef maður velur að halda það. Það sem við gerðum hinsvegar var náttúrulega að kíkja í

Það liggur við að það sé vandræðalegt hvað þetta fýlukast var stutt. Geð mitt sveiflast hinsvegar eins og íslensk veðrátta svo þetta er kannski ekkert það undarlegt. En gott ég þurfti ekki lengri pásu. Sem varð til að ég hrökk úr fýlunni var að ég hitti óvænt kæra frænku (Hlíf)  mína á Strætinu, en hún

Það munaði sáralitlu að ég hefði haldið úti bloggi annanhvern dag, en það er það næstbesta við markmiðið að setja eitthvað á hverjum degi.

Ég get ómögulega farið að pósta einhverjar fýlu sögur og er því, aftur (soooorrry), pínu pása.

Love to you :)