Úff. Fegin að kosningabaráttan er búin. Mikið ándskoti finnst mér það nú leiðinlegt tímabil. Hef aldrei verið pólitísk og mun ábyggilega aldrei verða það, finst þetta svo leiðinlegt að byrja að reita gránandi hár mitt samstundis og einhver byrjar.
Kannski aðeins meira komin til vits og ára núna en síðustu skipti sem kosið hefur verið. En
Kæra bloggdagbók.
Hvað jákvætt get ég haft í frammi núna þegar ég er algjörlega að springa á limminu og er brjáluð í skapinu?
Það hækkar allt, allstaðar. Er ég, án þess að ég viti, að secreta til mín að borga fleiri gjöld? Ég held svei mér þá og andskotinn að ég hafi ekki upplifað einn einasta skíta
Ég hafði hugsað mér að vera duglegri að setja inn afmæliskveðjur á bloggdagbókina mína. Ég fór reyndar mjög ítarlega yfir ágæti allra sem eiga afmæli um árið og finnst það algjörlega ennþá um lýðinn.
Fyrst ber að nefna móður mína, en hún átti afmæli í gær, 23. apríl. Ég hafði, eins og fyrr segir, tekið saman
Hvort það er útaf því að ég er komin 6 mánuði á leið (sjitt hvað tíminn flaug) og er í heimilisham eða hvort það er útaf því að mér bara finnst þetta núna þá finnst mér að fólk eigi að eiga mölla á því að vinna heima.
Mér finnst ekki að barnlaustfólk eigi að vera heimavinnandi,
Kæra bloggbók.
Ég er alltaf að hugsa um að skilgreina hvað ég skrifa hér inn, að það þurfi að fylgja einhverri ákveðinni stefnu. T.d hef ég velt fyrir mér hvor ég eigi að vera þessi hressa, sem er alltaf að segja að allt sé ekkert mál og allt sé frábært hjá mér. Eða þessi sem er
Gardínurnar komnar í gluggann. Pretty.
Ég veit ekki hvað það er á íslensku, kannski myndhekl.
En þetta eru nýju gardínurnar sem ég var að hekla.
Ætla að setja þær upp í lítinn glugga í fallega gulu forstofunni minni.
6 mánuðir af 9 komnir. Auðvitað telur nútímakonan í vikum, en ég er hætt við að vera nútímakona og ætla að telja í mánuðum og neita að tala um settan dag, planið er auðvitað að eiga fyrir settan dag, svo að ljósmóðirin sem ég hef verði ekki farin
Ég er búin að reyna það, en ég bara meika ekki hunda í fötum. Mér finnst bara óþægilegt að horfa á þá tifa á hraða ljóssins á undan eigandanum eins og það séu þeir sem eigi heiminn en ekki ég.
Er ólétt kona eign almennings? Fleiri ófrískar konur kannast eflaust við að þegar fer að sjást á þeim að þá er eins og fólki, en samt aðallega öðrum konum, finnist í algjöru lagi að þreifa á þeim. Man þegar ég gekk með mitt fyrsta að ég var
Getur verið erfitt að halda sér vakandi langt fram á kvöld.
Hundi hefur það oft einum of gott. Ég reyndar hef það líka gott þó ég liggi ekki á gólfinu með búkinn á mottu og hausinn á grjótharðri innistéttinni. Hann kann svo vel að slaka á, öfunda hann af því. Svo er hann svo sætur.
Búin að vera í 22 vikur núna að búa til mannslíf. Eru fleiri spendýr sem fá rugluna á háu stigi á meðan þessu stendur?
Fór á netið og ætlaði að láta það segja mér hvað ég gæti gert mér, eldað eða bakað, sem ég gæti tekið með í vinnuna eða borðað á milli máltíða.
Það er engin (leyfi mér að fullyrða) síða þarna úti sem hefur upplýsingar yfir eitthvað slíkt. Allar síðurnar sem eru þarna úti eru hinsvegar uppfullar af
Fyrir skemmstu skrifaði ég póst um að mér ætti sennilega eftir að leiðast í fæðingarorlofinu yfirvofandi. Áður en ég held áfram verð ég að koma því að að ég er alltaf að breytast, breytist eins og vindurinn á Íslandi. Til dæmis þá hef ég aldrei verið hrifin af því að vera heima hjá mér mjög
Ég skoða mikið af síðum sem hafa myndir af því hvernig aðrir hafa það heima hjá sér. Þetta er mynd af heimakontór.
Heima-kontór. Ég vinn heima hjá mér part úr degi nær alla daga.
Þetta er hinsvegar fáránlegasta aðstaða að kalla heima-kontór sem ég hef á ævinni
Brauðið sem ég bakaði í gær er svo gott og svo fullkomið að ég vill ekki baka annað af hræðslu við að geta aldrei toppað sjálfa mig eða í það minnsta jafnað.
Erfitt að vera til.
Eða fyrir nokkrum dögum var ég hálfnuð af 40 vikum sem meðganga stundum tekur. Ég hef að vísu aldrei gengið allar 40 vikurnar með börn. Þau hafa fæðst, 1, 2 og 3 vikum fyrr en meðaltalið.
Kannski er ég þá rétt rúmlega hálfnuð, það veit ég ekki að sjálfsögðu
Það eru þvílík vonbrigði að pissa þegar maður er ekkléttur. Konu (hér er illa óviðeigandi að segja „manni er..“) er alveg svo mál að ætla mætti að hún hefði aldrei pissað áður, eða að minnsta kosti ekki síðan um hádegi í gær, fer svo á klósettið og það sem af gekk hefði getað passað í