Í sundlaug á Íslandi sér kona ekki aðra konu með lítinn rauðan bala með sér til að þvo sér uppúr. Sturturnar í sturtuklefanum hér eru auðvitað með svona takka sem þarf að ýta á og það kemur vatn í svona 10 sekúndur í senn. Klárlega til að spara vatn, það er jú rándýrt hér.

Ég fæ alltaf svolítið samviskubit þegar ég stend og löðra á mér lubbann, það tekur alveg dágóðan tíma að skola sápuna úr. En svo er ég alveg.. “ég meina..öhh, ég er fædd svonahh”. Bannað að mismuna fólki.

Enginn stendur eitthvað undir bununni og lætur hugann reika um tilgang lífsins, eða lætur bununa á fullt gas og lætur vatnið berja úr sér þreytuna. Nei. Hér er bara ýtt á takkann og kroppurinn bleyttur, rennur svo stutt að það er bara tími til að rétt bleyta kroppinn. Svo setur kona bara sápu án þess að vera með vatnið rennandi. Svo skolað í næstu bunu (já eða næstu 16 bunum, þetta er mjög stutt).

En konan sem kom með rauða vaskafatið með sér, hún lét bara renna í fatið í klósett vaskinum og hafði ofan í því þvottapoka af stærri gerðinni. Kannski svona eins og hálft handþurrkunarhandklæði, já eða tvisvar venjulegur þvottapoki.

Ég reyndi nú að glápa ekkert um of en hún var gömul og íturvaxin. Með brjóst sem þvældust fyrir nafnlanum á henni. Hár eins og ég ef ég væri orðin gráhærð. S.s sítt og semí-krullað. Hár sem hún þvoði með þvottapokanum uppúr sápu (sem var eitthvað heimalagað því sápan var í ómerktum brúsa) uppúr þvottabalanum sínum.

Alltí lagi. Ég fór í spegilinn til þess að reyna að koma sundhettunni á, það er alltaf áskorun. Það er svolítið eins og ég hefði gleymt því hvernig á að gera það.. ég sem setti á mig hettu alveg á hverjum degi hér í denn. En denn er jú tímabil á árdögum ævi minnar  svo það er kannski ekki vona að ég sé búin að gleyma því. Bjóst bara við að þetta væri eins og þegar kona lærir að hjóla, gleymir því ekki svo glatt. Á fór hettan samt.

Þegar ég kom inní sturtuklefann aftur hafði mín (gamla síðhærða konan með balann) vippað sér niður á annað hnéð og hafði balann undir sér. Ég ákvað að sturta á mig aðeins meira vatni áður en ég tók slaginn og varð þá vitni af mest fyndnasta klobbaþvotti ever. Meðan hún var á hné sér (hehehe), með balann fyrir neðan sig, byrjaði hún að ausa vatni uppá vinkonuna á sér, alveg í gríð og erg. Þá tók við þvottur með þvottapoka. Hreint skyldi vera. Skil hana svosem. Hver vill fara í sund og koma heim óhreinn. Ekki að ég haldi að það sé hægt miðað við allan klórinn sem fyrirfinnst yfirhöfuð í sundi.