Þá er kjóllinn kominn í hús. Ekki seinna vænna kannski.
Það er ekkert erfitt að velja sér kjól. Og ég sé ekki afhverju allt þarf að vera mega úbber dýrt, né hlaðið stressi við framkvæmd brúðkaups.
Það er auðvitað útaf því að ég er með manneskju í skipulagningu veislumeðlætis, hana og aðrar 3 eða 4 í að töfra fram góðgætið og svo er ég með mann sem skipuleggur músíkina. Ég þarf ekki að hafa áhyggjur af neinu.
Eina sem ég þarf að muna er að taka allt með mér norður.
Til lukku með þetta. Róbert var að segja mér af þessu. Sagði að því miður sæi hann ekki Gumma sinn í bráð (var sorgmæddur í framan, en svo bráði af honum þegar ástæðan var lögð á borð) mamma hans og Þorvaldur pabbi hans eru að gifta sig. Mamma finnst þér það ekki frábært? Og jú mér finnst það frábært! Hlakka mikið til að sjá myndir af þér í kjólnum, fallega fallega. Knús Dagný