Já..vældu meira..!

Það er ekkert grín að vera fröken Stín skal ég þér segja. Í stuttu máli hélt ég hér í margar vikur að ég væri í alvöru að drepast. Kvíði, óregla, fúllyndi, erfiðleikar við að vinna, hjóla og ganga upp stiga, almennir líkamsverkir og umfram allt ofboðslega mikið af væli hafa gert mig að einhverjum rugludalli.

Gæti verið að þar sem eyru mín eru fastlega lokuð (eða voru það amk) fyrir því sem líkaminn er að reyna að segja mér og að  maður er orðinn vanur að það sé vanlíðan á andlegu hliðinni sem er ástæðan fyrir öllum kvillum að ég bara tók alls ekki eftir því, fyrr en ég fór hálf dauð til læknis til að láta framvísa mér á sálfræðing sem ég ætlaði að láta laga hið þriggjamánaða langa kvíðakast (sem einkenndist af því að ég gat varla andað),  að  ég er líklega með eitthvað ofnæmi sem gefur mér einkenni eins og astma..s.s ég get ekki andað af mjög líkamlegum ástæðum..ekki andlegum.

Það sem ein lítil pilla getur ekki lagað..svibbbbí!!.

Það er óneitanlega bjartara yfir mér þar sem alvöru súrefni er núna farið að flæða um blóðrás mína.. ég get þá haldið áfram að djöbblast eins og moððerfokker. Húrra fyrir því og húrra fyrir mér því ég er frábær.