14 ára. Hann fær bæði að kenna á því og njóta góðs af því að hann er alltaf tilraunadýrið í uppeldinu. Þú veist, því hann er fyrstur. Ég hef aldrei átt únglíng áður. Fyrir utan eitt skrens fyrir mörgum mánuðum síðan er þessi verðandi ungi maður eitthvað svo ótrúlega duglegur og magnaður. Getur svo margt og er svo fagur.
En hvað ég var heppin að fá að hafa hann.
Hér var afmælismorgunmatur að hætti Félagsbúsins. Allir voru spenntir að gefa honum örlítið ofvaxna afmælisgjöf ársins. Hún er stærri í ár þar sem í ár er fermingar ár, en hann fermist samt ekki. Ég fer útí þá sálma (hehehe, hvar annarsstaðar er heppilegra að nota orðið sálma?) síðar.
Hann fékk tölvu! Enda orðinn stór. Tölvu, segi ég og skrifa. Tölvu sem ég hef talið vera upptök alls ills fyrir börn. Ó well. Ég verð að sleppa tökunum á þessum lýð fyrr eða síðar. Ég get þá alltaf tekið rafmagnið af.
Leave A Comment