þegar rasshárin eru farin að flækjastí g-strengnum…..jedúdda… ég er hér með myndablogg, aðeins 129 myndir. Þegar ég skoða þær rennur upp fyrir mér að ég hef ekki komist í eina einustu fjölskyldusamkomu í fáránlega marga mánuði. Skiptir ekki máli hvaða fjölskylda það er, who cares?? Það er nóg um að velja hjá mér, ég get vaðið inní alveg skuggalega margar fjölskyldur. Þetta gerir mann heimþrárri en ella. Svo fattaði ég að ég er letingi, ég skar ekki út graskerið sem mér fannst vera svo mikill fengur í, maður hefði fyrir 28 krónur danskar getað gert kertastjaka með skrítnu andliti á, mat fyrir 6 og ristað sér fræin í snakk. Nú eru 28krónurnar bara að mygla úti á svölum og eiga örugglega efirt að gera það fram á vor. Ég fattaði líka að ég gleymdi alltaf að gera ferðasöguna frá Berlín, ég meina þetta var svakaleg ferð. Svo er snjór hérna..ætlar þetta engan endi að taka? Heimilið í rústi (enn og aftur) “allt” sem ég þarf og á að vera að gera situr á hakanum, rosalega hljóta þessi verkefni að vera komin með auman afturenda..

Hér eru myndirnar, sendið mér svo komment, en ekki um lélega stafsetningu, fingur mínir eru komnir með blöðrur af pikki…129 myndir..og þetta allt gert fyrir ykkur kæru aðdáendur, segið svo að ég fórni mér ekki fyrir þá sem elska mig mest .