Þetta skrifaði ég í júní á þessu ári og var þá ekki viss hvort ég héldi að tilviljanir væru til.
“Oft er ég viss um að ég hafi vitað eitthvað sem myndi gerast. Eins og ég væri skyggn. Ég hafi fundið það á mér.
En núna, þegar mér er orðið ljóst að það er ég sem skapa
Það er til heil vefsíða bara tileinkuð brauði. Það er aldeilis.
Annars þá nenni ég ekki að pósta því alltaf á facebook að ég hafi bloggað. Ég vil bara að fólk kíki hingað inn sjálfkrafa, án þess að ég sé að flagga því
Ég elska internetið, bara svona ef það er ekki ljóst. Ég elska það svo mikið að ég á erfitt með að ímynda mér lífið án þess. Ég tel það enga synd að skoða það oft og mikið. Kannski er ég búin að segja þetta. Maður rekst bara á svo marga hluti á því. Marga kúl,
Ég breyttist yfir eina nótt í prjónafrík. Ég meinaða. Ég er öll að breytast. Breytist reyndar svo oft að fólk fer að hlægja að mér þegar ég segist ætla að fara að gera eitthvað nýtt. Nú veit ég ekki hvort það er kostur eða galli,
Afmælisgjafalisti Sprengjunnar fyrir 9 ára afmælið hljóðar svona:
Setti nokkrar myndir frá dásamlega brúðkaupsdeginum mínum inná alvefinn.
Þessi forláta “fút-tó” eða bara eimreið er á hafnarbakka Reykjavíkur, nánar tiltekið á móti Kolaportinu góða.
Man eftir einusinni þegar ég var krakki í bíl á leiðinni framhjá Kolaportinu að ég var eitthvað að glápa útum gluggan og sá þá skyndilega að kona sveif, með stóran
Ég er stundum svo fegin að ferðast um á hjóli.
Söltuð eggjarauða í miðjunni..oj.
Í vinnunni er gaman, þar leika allir saman. Einn og annar kemur með köku og við hin fáum súkkulaði á höku. En hvað var nú þetta, sem framan í mig var verið að fetta? Kaka frá Kína í boxinu fína.
Þetta er hann. Ég er orðin svo mikil heilsufrík að ég raða gúrku, engiferi, epli, lime og selleríi í djúsvélina alla morgna. Þá geri ég mér dásemdar bleikan sjúss sem er þykkur sem hálfdrulla (þú veist.. þegar maður situr á klósettinu og veltir fyrir sér
Já.. hefst þá haustdagskráin. Í augnablikinu lítur hún svona út:
Fótbolta og handboltaæfingar Búnglingsins þri, mið og fim eftir skóla. Ég er auðvitað glöð að hann hefur áhuga og nennu til að fara á allar þessar æfingar og enn glaðari að hann kemst á þær allar sjálfur og sér um þetta bara. Það er mjög huggulegt.
Þriðjudaga
Það eru tveir hlutir sem ég bara get ekki gert. Hef oft reynt og það hefur aldrei farið vel. Það er s.s að sauma út og bora í vegg.
Auðvitað vil ég alls ekki viðurkenna að þar sé eitthvað sem ég get ekki gert, en verksummerki eru sjáanleg.. ég get ekki annað en viðurkennt veikleika minn.
Ég
