Nú er komið að því. Ég hef í að verða 100 ár ætlað að gera eitthvað í mataræðinu, hætta að vera meðalmanneskjan sem aðhefst ekkert í sínum málum og lætur sig dreyma á meðan samviskubitið étur hana innanfrá.. ok, dramatískt kannski en það ER komið að því.

Fyrir sennilega ári eða meira rakst ég á þetta