Fórum ferð í skóginn í góða veðrinu um helgina sem leið. Ó MIG frábæra, hvað er mega gott veður. Svo dásamlegt og æðislegt. Fyrir skammdegiserfiða manneskju eins og mig sjálfa þá er svona lagaða, þá sól og hiti hreint og beint allra meina bót.
Við tókum pönnukökur
Jaá. Mega margt skrítið sem kemur manni fyrir sjónir í stórborg. Þó ég vilji nú meina að Kaupmannahöfn sé oggulítil borg, þá búa hér náttúrulega svo margir. Svo margir að það hljóta að dúkka upp hinar ótrúlegustu hugmyndir.
T.d þegar við vorum uppá norðurbrú í janúar, þá gengum við framhjá rakarastofu, sem hafði auglýsingaskilti með mynd
Þarna eru allar barnfóstrurnar sem koma alltaf á undan Mary Poppins. Ég get því ekki búst við öðru en að hún sjálf láti sjá sig hér bara rétt eftir augnablik.
Jæja krakkar mínir komiði sæl. Hér er vorið komið. Það er nú ekki búið að vera rosalega mikil sól og eiginlega frekar svona fúlt veður, rigning af og til, svolítill blástur. Sé t.d núna þegar ég lít útum gluggann minn að þvotturinn minn er blautur útá
Þetta með aldurinn fer nú að verða þreytandi. Áður en ég varð þrítug gekk þvílíkt á í hausnum á mér af því að ég væri að verða þrítug að ég gæti aldrei sagt frá öllu sem ég hugsaði. Núna er að læðast að mér sú staðreynd að ef tíminn fer ekki að líða hægar þá
Hvar ætli allir pinnarnir sem vantar í hárburstann séu? Hér er hárburstinn bara notaður til að bursta hár, honum er ekki veifað um eða notaður sem kjöthamar. Hvenær detta pinnarnir úr og hvar eru þeir?
Grunar að heysátan á höfði mér sé geymslustaðurinn. Tók eftir því í morgun að ég get girt það niður í nærbuxurnar
Ég er alltaf að reyna að stela mér tíma til að gera það sem ég vil gera með báðum höndum og af öllum hug. Eins og að skrifa hér inn. Eða hekla eitthvað sem þarf að telja mikið í. Eða fara á klósettið.
Ætlaði nú rétt í þessum töluðu að skrifa eitthva mega gáfulegt og ná
Mér finnst nú orðið svo hallærislegt þegar fólk getur ekki verið neinstaðar nema glápa á símann eða spjaldtölvuna að ég get varla fengið sjálfa mig til að svara í símann ef hann þá hringir á almanna færi. Ég geri hvað ég get að hafa blessað tækið bara í veskinu þegar ég ferðast eitthvað.
Hver man ekki
Ok.. kannski ekki í heimi, hvað veit ég um það? Ég hef ekki smakkað alla smúþía í heimi. Reyndar fer þetta ” í heimi” svo í taugarnar á mér að ég gæti alveg gargað duglega. Svo typpekeppnislegur frasi.
Ég get ekki sett inn mynd af honum. Ekki bara er ég búin með hann heldur er hann
Fröken Bjútíbína er 8 mánaða í dag. Tíminn líður hratt á gervihnattaöld! Það eru bara 4 mánuðir þar til hún verður eins árs. Ég heklaði handa henni húfu, lambhúshettu. Ég bjó hana til sjálf og set kannski fram uppskriftina af henni einhverntíma bráðum. Já
Ég bakaði köku í gær. Hún var mega góð og heppnaðist vel þó ég segi sjálf frá… enda hver annar ætti að fara að segja frá akkúrat hér á þessu bloggi?
Sítrónu/sýrðurrjómi kaka. Hún leit sirka svona út.
Auðvitað hefði verið gáfulegra að taka myndina í sól þar
Sprengjan var að fíflagangast með myndavélina um daginn og tók þessa líka frábæru mynd af Bjútíbínu sem hafði prílað inní altarið. Hvaða svipur er eiginlega á þessu barni?
Þetta er nýjasta nýtt, að gá inní allt. Skríða í
Ó nei! Kona með áhyggjur af börnum þjóðanna hefur áhyggjur af velferð þeirra og skrifar grein á Vísi.
Dæs. Það er alltaf eitthvað. Sá ekki þennan bardaga, hef engan áhuga á svona “slagsmálum”. Sá hinsvegar þáttinn Ísþjóðin (eða hvað hét) þar sem hann var
Voðalega er ég dramatísk eins og ég hugsa alltaf um mig sem jákvæða og up-beat manneskju. Ég er greinilega með sjálfsblekkingu á háu stigi. Ég ætti að stoppa við og hugsa minn gang.
Ég er eitthvað svo busy þessa daga. Auðvitað eins og alheimur veit, þá
Búið að vera þoka hér svolítið. Þokan er alltaf svolítið dularfull.
Eitt sem ég hef verið að velta fyrir mér : Afhverju stíga krakkar, og kannski fólk yfir höfuð, alltaf í hrúguna sem búið er að sópa saman, þegar sópað er ?
Afhverju ekki að stíga rétt við
Þá er komið í ljós að ég á risastóran aðdáendahóp hér á blogginu. En skemmtilegt. Ég vissi þetta auðvitað innst inni en þúst, það er ótrúlega glatað að vera svo góður með sig að maður sé að gaspra um eigið ágæti svona fjálglega (þýðir það ekki annars að gera eitthvað glannalega?). Allavega.
